Nog niet zo lang geleden mijn halve verjaardag gevierd. Was wel even schrikken toen de familie me opeens achterliet bij volslagen onbekenden in Fryslan maar na een paar dagen voelde ik me daar prima thuis. Elke dag een paar keer flink aan de wandel met Klaas, dat beviel best. Net toen ik aardig gewend was, werd ik opeens uit een lekker middagdutje opgeschrikt door Casper en de rest. Blijkbaar misten ze me toch en kwamen me weer ophalen. De grote auto was er niet meer bij, maar dat mocht de pret niet drukken. Zonder moeite nam ik weer afscheid van mijn pleegfamilie en we arriveerden dezelfde dag nog in Zeist. Ik hoop niet dat ze nog een keer zo in de maling ga nemen, dan weiger ik om terug te komen...
